W myśl art. 39 kodeksu karnego środkami karnymi są:

• pozbawienie praw publicznych,
• zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej;
• zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi;
• zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu;
• zakaz wstępu na imprezę masową;
• zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych;
• nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym;
• zakaz prowadzenia pojazdów;
• świadczenie pieniężne;
• podanie wyroku do publicznej wiadomości.

Okres, na który orzeczono wyżej wymienione nakazy i zakazy rozpoczyna swój bieg od dnia uprawomocnienia się wyroku skazującego. Dzień uprawomocnienia się wyroku zalicza się do biegu kar dodatkowych pozbawienia praw lub zakazu.

Okres obowiązywania wyżej wymienionych zakazów nie biegnie w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Nie ma przy tym znaczenia, za jakie przestępstwo kara pozbawienia wolności została orzeczona. Jedynie w przypadku pozbawienia praw publicznych okres obowiązywania tego środka ulega zawieszeniu dopiero w momencie wprowadzenia do wykonania tej kary pozbawienia wolności, wraz z którą pozbawienie praw publicznych orzeczono.

Odbywaniem kary jest rzeczywisty pobyt w zakładzie karnym, jeżeli więc skazany korzysta z przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności bądź uciekł z zakładu karnego, kary nie odbywa. W takich wypadkach, jak i w okresie między orzeczeniem kary, a rozpoczęciem jej wykonywania, bieg środka karnego nie jest zawieszony – w przeciwnym wypadku skazany mógłby korzystać z praw, którego dotyczy dany środek karny. Taki skutek wywołuje także warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności.