Kara ograniczenia wolności, czyli o „odróbce” słów kilka
Zgodnie z treścią art. 34 k.k. i 35 k.k., kara ograniczenia wolności trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 2 lata; wymierza się ją w miesiącach i latach. Kara ta polega na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym lub na potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Wobec osoby, która pozostaje w stosunku zatrudnienia praca społeczna i potrącenie z wynagrodzenia mogą być orzeczone łącznie. W okresie, na jaki zostało orzeczone potrącenie, skazany nie może rozwiązać stosunku pracy bez zgody sądu.
Kara ograniczenia wolności – odroczenie i przerwa w wykonywaniu
W odniesieniu do kary ograniczenia wolności możliwe jest zarówno odroczenie wykonania tej kary, jak i udzielenie przerwy w jej wykonaniu. Dzieje się tak, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Nadto sąd udziela przerwy w odbywaniu kary, jeżeli stan zdrowia skazanego uniemożliwia wykonanie kary ograniczenia wolności, do czasu ustania przeszkody.
Rozpoczęcie wykonywania kary ograniczenia wolności
Rozpoczęcie odbywania kary następuje w dniu, w którym skazany przystąpił do wykonywania wskazanej pracy. Pierwszym dniem wykonywania kary jest też pierwszy dzień okresu, w którym dokonuje się potrącenia skazanemu z wynagrodzenia za pracę. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu. skazany ma też obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary.
Kara ograniczenia wolności – modyfikacje w czasie jej wykonywania
W okresie wykonywania kary ograniczenia wolności kara ta może być modyfikowana. Jeżeli względy wychowawcze za tym przemawiają, sąd może zmniejszyć orzeczoną liczbę godzin wykonywanej pracy w stosunku miesięcznym. Sąd może też obniżyć wysokość miesięcznych potrąceń z wynagrodzenia za pracę. W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może zmienić formę obowiązku wykonywania pracy. Przykładowo: z obowiązku polegającego na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne na dokonywanie potrąceń części wynagrodzenia za pracę, lub odwrotnie.
Uznanie kary za wykonaną i zwolnienie z reszty kary
Zdarza się, że z przyczyn niezawinionych przez skazanego, w okresie, na jaki została orzeczona kara ograniczenia wolności, nie doszło do wykonania pełnego wymiaru pracy albo do dokonania całości potrąceń z wynagrodzenia za pracę lub wykonania innych obowiązków. W takich wypadkach sąd po upływie tego okresu orzeka o tym, czy i w jakim zakresie karę tę uznać za wykonaną ze względu na osiągnięte cele kary. Natomiast w czasie wykonywania kary ograniczenia wolności skazany może być z niej zwolniony, jeżeli odbył przynajmniej połowę orzeczonej kary. Nadto w okresie tym przestrzegał porządku prawnego, jak również wykonał nałożone na niego obowiązki, orzeczone środki karne, środki kompensacyjne i przepadek.
