Zatrzymanie i doprowadzenie zamiast „biletu” do zakładu karnego
Od 1 stycznia br. weszły w życie zmiany dotyczące wykonywania kary pozbawienia wolności (np. w ramach tzw. „obrączki”, czyli systemu dozoru elektronicznego). Zmianie uległy m.in. zasady osadzania skazanych w jednostkach penitencjarnych. W ocenie projektodawców nowe rozwiązania zapobiegną ukrywaniu się skazanych, którzy dotąd często podejmowali zachowania mające na celu uniknięcie odbycia kary pozbawienia wolności po otrzymaniu wezwania do stawienia się w wyznaczonym terminie w areszcie śledczym.
Zasada obowiązkowego zatrzymania i doprowadzenia skazanego do aresztu śledczego
W aktualnym stanie prawnym skazany nie otrzyma tzw. „biletu” do zakładu karnego. Reguła, zgodnie z którą sąd wzywał do odbycia kary w terminie i miejscu wyznaczonym, już nie obowiązuje. Teraz obowiązkiem sądu jest polecenie zatrzymania skazanego i doprowadzenia go przez Policję do aresztu śledczego (art. 79 § 1 k.k.w.).
„Bilet” do zakładu karnego – tylko na wniosek i w uzasadnionych przypadkach
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, sąd może wezwać skazanego do stawienia się w wyznaczonym terminie w areszcie śledczym, położonym najbliżej miejsca jego stałego pobytu, wraz z dokumentem stwierdzającym tożsamość, jedynie w uzasadnionym wypadku. Za takie wypadki projektodawcy zmiany przepisów uznali np. wyjątkowe sytuacje rodzinne, czy zawodowe. Istnienie takich sytuacji musi wykazać przed sądem skazany. Dodatkowo, decyzja o wezwaniu skazanego do odbycia kary może nastąpić jeżeli dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego uzasadniają przypuszczenie, że skazany stawi się na wezwanie. Co zaś najważniejsze, aby sąd w ogóle zastanowił się nad możliwością odstąpienia od zatrzymania i doprowadzenia skazanego do zakładu karnego i wezwania skazanego do odbycia kary, skazany musi o to do sądu zawnioskować (art. 79 § 1a k.k.w.).
Jeżeli sąd uwzględni wniosek skazanego i wezwie go stawienia się w areszcie śledczym, a skazany, mimo wezwania, nie stawi się w areszcie śledczym, sąd poleci go zatrzymać i doprowadzić. Kosztami zatrzymania i doprowadzenia sąd obciąży skazanego (art. 79 § 2 k.k.w.)
List gończy za skazanym
Jeżeli miejsce pobytu skazanego na karę pozbawienia wolności na terenie kraju nie jest znane, sąd wydaje postanowienie o poszukiwaniu go listem gończym. W liście podaje się:
1) sąd, który wydał postanowienie o poszukiwaniu,
2) dane o osobie, które mogą ułatwić jej poszukiwanie (w tym np. jej fotografię),
3) informację o orzeczeniu, stanowiącym podstawę pozbawienia wolności,
4) wezwanie każdego, kto zna miejsce pobytu poszukiwanego, do zawiadomienia o tym najbliższej jednostki Policji lub sądu,
5) ostrzeżenie o odpowiedzialności karnej za ukrywanie poszukiwanego lub dopomaganie mu w ucieczce.
W liście gończym może być wyznaczona nagroda za ujęcie lub przyczynienie się do ujęcia poszukiwanego. Sąd może udzielić też zapewnienia o utrzymaniu tajemnicy, co do osoby informującej. Co do zasady, list gończy podlega rozpowszechnieniu przez opublikowanie go za pomocą Internetu. List może też być rozesłany, rozplakatowany lub publikowany m.in. za pomocą prasy, radia i telewizji (art. 14a k.k.w.).
źródło grafiki: pixabay.com
